Ένα σουρεαλιστικό θεατρικό έργο που σκιαγραφεί ρεαλιστικά τις ανθρώπινες σχέσεις
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση απο το περιοδικό Fractal
Ενδιαφέρουσα ως προς τη γραφή της και ως προς τα θέματα που πραγματεύεται, η Αντωνία Θεοχαρίδου επανέρχεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων (και ελπίζουμε και στη σκηνή) με ένα ακόμα θεατρικό έργο με τίτλο «Οι χειροπέδες της ευτυχίας».
Το οξύμωρο του τίτλου ακολουθεί ολόκληρο το έργο, καθώς η Θεοχαρίδου περιγράφει μια εντελώς σουρεαλιστική κατάσταση, κατά την οποία μια εταιρεία πουλά σε ζευγάρια βραχιόλια, τα οποία κρατούν υποχρεωτικά τα δύο ταίρια μαζί. Η εταιρεία όχι απλώς πουλά τα βραχιόλια-χειροπέδες που «εξασφαλίζουν» την ευτυχία, αλλά παρακολουθεί τους αγοραστές ώστε να βεβαιωθεί ότι η σχέση τους προχωρά αρμονικά και δεν υπάρχει κίνδυνος να δυσφημιστεί η εταιρεία.
Μια ιστορία γεμάτη λυρισμό για τον Αμερικανικό Εμφύλιο
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση απο το περιοδικό Χάρτης
Μια ενδιαφέρουσα ιστορία μάς αφηγείται ο Λερντ Χαντ στο βιβλίο του «Neverhome», μια ιστορία του Αμερικανικού Εμφυλίου, η οποία έχει μια ιδιαιτερότητα: μια γυναίκα, η Κονστάνς, πάει στον πόλεμο μεταμφιεσμένη στρατιώτης και ο άντρας της, ο Βαρθολομαίος μένει στο σπίτι.
Μπορεί μια πολεμική ιστορία να είναι λιτή, χαμηλόφωνη, σχεδόν λυρική; Ναι, μπορεί είναι η απάντηση, κρίνοντας από το συγκεκριμένο βιβλίο. Ο Χαντ, παρόλο που δεν διστάζει να περιγράψει τη σκληρότητα του πολέμου, διατηρεί μια ηρεμία στην αφήγησή του, μια τρυφερότητα σχεδόν στον τρόπο που μιλάει, πράγμα που δίνει στο βιβλίο μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα φυσιογνωμία.
Η ταραγμένη κυπριακή δεκαετία του ’50 μέσα από τα μάτια ενός παιδιού
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση απο το περιοδικό Fractal
Τι σχέση έχει ο κορονοϊός με την Κύπρο του ’50; Πώς συνδέονται το σήμερα με το χθες; Είναι το παρόν η αφορμή να αναλογιστούμε το παρελθόν;
Ο Ανδρέας Αντωνιάδης στο νέο του βιβλίο ξεκινάει με ένα στιγμιότυπο της Covid-εποχής για να μας στείλει στα παιδικά του χρόνια, στην Κύπρο της δεκαετίας του ’50. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρεις ενότητες: τρία σύντομα περιστατικά από το σήμερα της καραντίνας που ακολουθούνται από τρεις μεγάλες ενότητες από το χθες της Κύπρου.
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση από το λογοτεχνικό περιοδικό Fractal
Με αφορμή το μνημόσυνο του πατέρα της, η Νικόλ Πομάνου, μια νεαρή καλλιτέχνις ξυλογλυπτικής, επισκέπτεται το χωριό της, το Κρυφό, στην Κομοτηνή, για να συναντήσει τη μητέρα και τις δυο αδερφές της. Η μικρότερη αδερφή ωστόσο δεν εμφανίζεται στο ραντεβού. Την ίδια στιγμή, η αστυνόμος Λουκίδη θα ανακαλύψει το πτώμα μιας γυναίκας. Συνδέεται η εξαφάνιση της μικρής αδερφής με τον φόνο; Ή μήπως έχει να κάνει με ένα οικογενειακό μυστικό, για κάτι που συνέβη στο Δάσος των Μανιταριών;
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση από το Περί ου
Συγγραφικό ντεμπούτο για την ηθοποιό και σκηνοθέτιδα Ασπασία Κράλλη, που σε αυτό το πρώτο της βιβλίο παραδίδει στους αναγνώστες έντεκα διηγήματα. Όπως λέει και η ίδια στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, είναι δουλειά της να παρατηρεί τους ανθρώπους, να προσέχει τις μικρές λεπτομέρειες στα πρόσωπά τους, στις κινήσεις τους, στους τρόπους τους, και είναι προφανές ότι από αυτήν την «παρατήρηση» προέκυψε κι αυτό το βιβλίο. Παρατήρηση όχι βέβαια με την έννοια της κλειδαρότρυπας, αλλά με την έννοια ότι η συγγραφέας ξέρει να σκύβει πάνω από τις ανθρώπινες ζωές, πάνω από αυτούς που κουβαλούν ένα ασήκωτο βάρος στους ώμους τους, από αυτούς που έκαναν λάθος επιλογές.
