Ο Kevin Spacey και οι καλύτεροι ρόλοι της καριέρας του
Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, στις 26 Ιουλίου, ρίχνουμε μια ματιά στην υπέροχη καριέρα του και στεκόμαστε για λίγο στον καλύτερο ρόλο της ζωής του, αυτόν στο "American Beauty".
Ο Kevin Spacey είναι ο ηθοποιός που δε φωνάζει από μακριά, που δεν έχει όλα τα φώτα στραμμένα πάνω του, αλλά αν το σκεφτείς θα διαπιστώσεις ότι τον λατρεύεις, είναι ένας αθόρυβος ηθοποιός. Δε θα μετατρέψει την ταινία σε blockbuster, αλλά θα μείνεις άφωνος με την ερμηνεία του, δε θα πας σινεμά για χάρη του, αλλά το δικό του ρόλο θα σκέφτεσαι μετά το τέλος της ταινίας.
Μας τράβηξε για τα καλά την προσοχή με το "The Usual Suspects" το 1995, όπου κέρδισε και το πρώτο του Όσκαρ (Β' Ανδρικού) και μας έδωσε το υποκριτικό του στίγμα. Η ερμηνεία του στο θρίλερ "Seven" το 1995, όπου υποδύεται τον ψυχοπαθή δολοφόνο, αποτελεί τον ορισμό του κακού στο σινεμά, παρόλο που δεν εμφανίζεται στην ταινία παρά ελάχιστα. Άνετος, απολαυστικός και λαμπερός στο "LA Confidential" το 1997. Κόντρα ρόλος στο "Pay it forward" το 2004, όπου τον βλέπουμε ως μάλλον ντροπαλό, εσωστρεφή δάσκαλο με καμένο το μισό του πρόσωπο. Απλός, τραγικός, βαθιά ανθρώπινος στο "The life of David Gale" το 2003, στο οποίο υποδύεται τον θανατοποινίτη που προσπαθεί να πείσει μια δημοσιογράφο ότι είναι αθώος. Και φυσικά ο ρόλος που έπεισε ακόμα κι όσους δεν τον είχαν σε εκτίμηση, ο πανέξυπνος δολοπλόκος Francis Underwood στη σειρά "House of cards", ο ιδανικός ρόλος για αυτόν.
Αλλά ο καλύτερος του ρόλος πάντα παραμένει αυτός στο "American Beauty" -κι αυτό όχι επειδή κέρδισε το Όσκαρ Ά Ανδρικού Ρόλου. Στο αριστούργημα του Sam Mendes που εντυπωσίασε Ακαδημία και κοινό το 1999, ο Kevin Spacey δεν είναι απλώς το κεντρικό πρόσωπο, αλλά αυτός που σηκώνει όλη την ταινία πάνω του. Αυτό φυσικά ισχύει για όλους τους πρωταγωνιστές, αλλά στην προκειμένη περίπτωση ένα παραπάνω: όλα ξεκινούν από τον ήρωα, τον Lester Burnham και με αυτόν σχετίζονται.
Ο Lester Burnham, λοιπόν, έχει πάθει κρίση μέσης ηλικίας. Μισεί τη δουλειά του, έχει απομακρυνθεί από τη γυναίκα του και έχει ερωτευτεί τη φίλη της κόρης του. Ο έρωτας αυτός θα τον αφυπνίσει και θα τον κινητοποιήσει να βελτιώσει τη ζωή του και τον εαυτό του, να ξεφύγει από όσα τον δυσαρεστούν και να γίνει ευτυχισμένος. Ένα μεγάλο υπαρξιακό ζήτημα -τι είναι ευτυχία; τι είναι ομορφιά; τι κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους; γιατί δεν προσπαθούν οι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι;- που μετουσιώνεται κινηματογραφικά με τη μεγαλειώδη ερμηνεία του Spacey.
Ο ήρωας του Spacey στο "American Beauty" είναι ένας απλός καθημερινός άνθρωπος, που φλερτάρει με την έννοια του loser. Η ερμηνεία του Spacey ποντάρει ακριβώς σε αυτό: να παρουσιάσει με αφοπλιστικό τρόπο τον πιο συνηθισμένο άνθρωπο (ώστε να ταυτιστούμε και μαζί του…). Ούτε κακίες, ούτε πονηριές, ούτε σκοτεινές πλευρές, που έχουμε συνηθίσει σε άλλους του ρόλους.
Ο Lester όμως αρχίζει να μεταμορφώνεται και να κυνηγά την ευτυχία. Και έτσι βλέπουμε τον Spacey να λάμπει, να αποκτά αυτοπεποίθηση, θάρρος, σεξ απίλ, τρέλα, και να γίνεται άλλοτε σαγηνευτικός άλλοτε επαναστάτης άλλοτε κυνικός, κρατώντας όμως σταθερό το χαμόγελο του και την ηρεμία του.
Αν ο ρόλος του Lester στο "American Beauty" έχει ερμηνευτικές εξάρσεις και μεταπηδούσε από τη μία ψυχολογική κατάσταση στην άλλη, ο ήρωας θα ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με το αρμονικό και τέλεια ταξινομημένο σύμπαν του Sam Mendes. Το ότι ο Kevin Spacey κατόρθωσε να δώσει μια εσωτερική δύναμη στο ρόλο διατηρώντας όλη την στωικότητα και αποστειρωμένη ηρεμία της ταινίας, ήταν που έκανε όλη τη διαφορά.
Και μπορεί να φαίνεται ότι λείπει το υποκριτικό ταπεραμέντο του, όπως το έχουμε συνηθίσει σε άλλες ταινίες, στην πραγματικότητα όμως είναι ο πιο δύσκολος ρόλος του και η πιο βαθιά του ερμηνεία.
Αναδημοσίευση απο το Artcore Magazine (artcoremagazine.gr)