Inferno

Inferno, 2016

Σκηνοθεσία: Ron Howard

Πρωταγωνιστούν: Tom Hanks, Felicity Jones

 

Ο Tom Hanks, για τρίτη φορά μετά το "The DaVinci Code" και το "Illuminati",  ενσαρκώνει τον καθηγητή Robert Langdon, λύνει γρίφους και προσπαθεί να σώσει την ανθρωπότητα.

Ο καθηγητής Robert Langdon (Tom Hanks) βρίσκεται σε ένα νοσοκομείο της Φλωρεντίας με αμνησία. Δεν έχει ιδέα πώς βρέθηκε εκεί -γρήγορα όπως ανακαλύπτει ότι τον κυνηγούν. Η γιατρός του, Sienna Brooks (Felicity Jones), τον βοηθάει να ξαναβρεί τη μνήμη του και να λύσει μία σειρά από γρίφους. Οι γρίφοι θα τους οδηγήσουν σε μια συνωμοσία που θέλει να εξαπολύσει έναν θανατηφόρο ιό στη γη, την ίδια ώρα που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει σημάνει συναγερμό και ο Langdon βρίσκεται διωκόμενος από παντού…

Τρίτη κινηματογραφική μεταφορά μυθιστορήματος του Dan Brown, το "Inferno" ακολουθεί τα " The DaVinci Code" και "Illuminati",  που έκαναν πάταγο πριν μερικά χρόνια. Η συνταγή γνωστή και πετυχημένη: αγωνία, μυστήριο, ενδιαφέρον που διατηρείται αμείωτο, συνεχής δράση και χαλάρωση στα σωστά σημεία, πλοκή που ξετυλίγεται αποκαλυπτικά και ένας Tom Hanks όπως τον ξέρουμε και τον αγαπάμε.

Και στο "Inferno" λοιπόν περιδιαβαίνουμε στα  στενά ωραίων πόλεων (Φλωρεντία, Βενετία, Κωνσταντινούπολη), ψάχνουμε κρυμμένα μυστικά σε έργα τέχνης της Αναγέννησης, μπαινοβγαίνουμε σε ιστορικά κτίρια προηγούμενων αιώνων, περιμένουμε με αγωνία τις εξελίξεις.

Αν και κρατά τη δομή και το ύφος των " The DaVinci Code" και "Illuminati", το "Inferno" δεν έχει τόσο έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα: ασχολείται περισσότερο με τις έννοιες της οικολογίας, του υπερπληθυσμού, της κοινωνικής αναταραχής, της ποιότητας ζωής. Και σε πρώτο πλάνο δεν είναι πλέον η Εκκλησία, αλλά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Στα συν της ταινίας είναι οι γρήγοροι ρυθμοί,  το σταδιακό ξετύλιγμα των πληροφοριών (για πολλή ώρα θα σε ιντριγκάρει που δε θα ξέρεις ποιος είναι με το μέρος ποιανού), οι πραγματικά αναπάντεχες ανατροπές. Στα μείον της ταινίας είναι τα σεναριακά κενά (εκείνη την ώρα όλα θα τα δεχτείς αδιαμαρτύρητα, μετά ωστόσο κάποια πράγματα θα σου φανούν μη ρεαλιστικά), κάποια κλισέ των αμερικάνικων περιπετειών που πραγματικά θα μπορούσαν να αποφευχθούν, το γεγονός ότι αν έχεις ήδη δει τα " The DaVinci Code" και "Illuminati" το "Inferno" δεν έχει να σου προσφέρει και πολλά παραπάνω.

Το Inferno είναι μια πολύ ωραία ταινία -ειδικά για τους λάτρεις του είδους-, αλλά δεν καταφέρνει να φτάσει τη γοητεία και την ατμόσφαιρα των δύο προηγούμενων ταινιών, με τις οποίες αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα κάνεις τη σύγκριση.

 

Αναδημοσίευση από το ArtCore Magazine. (www.artcoremagazine.gr)